Dag 12: De Muur

Hoi allemaal,

Daar zijn we weer. Iets later dan normaal, maar op de boot hadden we geen internet dus kon ik mijn verhaal niet schrijven. Maar laten we gewoon doen alsof.

Vandaag verlieten we Èdinbraw voor Newcastle upon Tyne, waar het schip dat ons naar het geliefde Nederland zou brengen op ons stond te wachten. We hadden gekozen voor een toeristische route door het Northumberland National Park in Engeland, waar we vele uitkijkpunten met picknicktafels zouden tegenkomen. Nou, dat is dus niet waar. Parkeerplaatsen waren er genoeg hoor, maar het picknicken moest je doen op asfalt. Niet dat wij een picknicktafel nodig hadden hoor, maar ik vind het gewoon leuk om te zeiken.

Het was vrij duidelijk dat we de Schotse Hooglanden achter ons hadden gelaten. Toch was het nog wel heuvelig. Mooie weilanden met het staatsdier van het Verenigd Koninkrijk: het schaap. Het park zelf was eigenlijk niet heel bijzonder. Maar nu reden wij wel op de hoofdweg door het park heen, dus kan ik me voorstellen dat je dan niet de mooiste gedeeltes ziet. Wij moesten echter op tijd zijn voor een boot, en konden het ons dus niet veroorloven om allemaal zijweggetjes te nemen.

We hadden eerst Jedburgh ingevoerd in het navigatiesysteem. Dit scheen een leuk stadje te zijn zei ons boekje. Hier stond de ruïne van een abdij, wat er inderdaad wel mooi uitzag, dus hebben we hier even rondgelopen.

Hadrian's Wall was onze volgende stop. Althans, wat er van over is. En dat is niet veel kan ik je zeggen. De muur werd gebouwd in opdracht van keizer Hadrianus. Deze meneer was keizer van Rome van 117 tot 138 na Christus. Een hoge pief dus. De muur moest het Romeinse Rijk beschermen tegen de Picten, een stam die ten noorden van die muur leefde in wat nu Schotland heet. Wij hebben een deel van die muur kunnen zien in Heddon-on-the-Wall, waar het langste ononderbroken stuk muur zich bevindt. Een hoop stenen van 2000 jaar oud. Het verhaal hierachter is natuurlijk ontzettend interessant en er zijn gedeeltes van Engeland waar je lekker kunt wandelen langs de muur door het mooie landschap, maar het gedeelte in Heddon-on-the-Wall is absoluut niet boeiend. Ik bedoel, wij hebben al een hoop stenen van meer dan 4000 jaar oud gezien. Er was inmiddels wel wat meer nodig om indruk op ons te maken.

Eerder had ik het over heuvels. De weg naar Newcastle upon Tyne vanuit Heddon-on-the-Wall was erg heuvelig. Sommige wegen leken net een achtbaan waar je eerst naar boven rijdt om vervolgens keihard naar beneden te gaan. Ik kreeg serieus soms een beetje dat gevoel in je buik dat je krijgt wanneer je in een achtbaan zit. Dit ging soms echt een paar keer achter elkaar zo door. Omhoog, omlaag, omhoog, omlaag. En dan nog een keer. Mocht je de Python van de Efteling nou zat zijn, ga dan gewoon even naar Engeland. De A69 wacht op je. Toegang is gratis.

De boot hebben we uiteindelijk gehaald en om 4 uur Engelse tijd konden we alweer beginnen aan het lopend buffet. We vroegen om een plek bij het raam, maar omdat het heel druk was (niet waar) en tot 20:30 volgeboekt (ik geloofde er niks van) kon dit niet. Het eten smaakte echter weer goed. En toen werden we ook nog eens verrast. Een stel dolfijnen wilde ons namelijk nog even uitzwaaien toen de boot begon te varen. Jawel, dolfijnen. Ga je in Schotland naar een speciaal punt om dolfijnen te spotten, komen ze niet opdagen. Zit je nietsvermoedend te eten, hoor je opeens andere Nederlanders (die wel bij het raam zaten) zeggen dat ze dolfijnen zien. En inderdaad, toen we gingen kijken, zagen we ze ook.

Toen wij klaar waren met eten was er nog steeds plek over bij het raam. We hadden daar dus best kunnen zitten. Eikels.

De zee was erg rustig, dus ik heb gelukkig geen last van zeeziekte gehad. We hebben lekker naar buiten lopen staren en ik zelf heb ook nog even in m'n boek gelezen.

Tijd om te gaan slapen. Ik ben benieuwd...

P.S. Het Engels ontbijt is inderdaad erg uitbundig: 2 eieren (fried, scrambled of hoe je het ook wil), worstjes, baked beans, tattie scones en meer. In het laatste hotel hadden ze dit echter niet. Daar moesten we het doen met wat zoete troep. In de rest van de hotels hebben we echter wel altijd zo'n uitbundig ontbijt kunnen eten.